Leasing to najpopularniejsza w naszym kraju forma finansowania środków trwałych. Szczególnie chętnie leasingowanym w firmach przedmiotem są samochody osobowe. Po upływie okresu, na jaki zawarto umowę, leasingobiorca może wykupić przedmiot umowy, a następnie dokonać jego dalszej sprzedaży. Na tym etapie pojawia się jednak pytanie dotyczące tego, jak opodatkować taką sprzedaż samochodu. Przypominamy, że przepisy Polskiego Ładu wprowadziły w tym zakresie istotne zmiany w odniesieniu do pojazdów wprowadzanych do majątku prywatnego.

Sprzedaż samochodu po zakończeniu umowy leasingu przed 2022 r.

Przedsiębiorca, który po zakończeniu umowy leasingu zdecyduje się na wykup leasingowanego przedmiotu, może nabyć go zarówno do majątku firmowego, jak i prywatnego.

Przed 1 stycznia 2022 r. nie uznawano za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej tych przychodów, które podatnik uzyskał ze sprzedaży wykupionego po zakończeniu umowy leasingu samochodu, wprowadzonego do majątku prywatnego. Takie przychody opodatkowywano zgodnie z art. 10 ustawy o PIT. Co więcej, osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą oraz wspólnicy spółek cywilnych mogli po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykupili auto z leasingu do majątku prywatnego, odsprzedać je bez konieczności płacenia podatku dochodowego PIT (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o PIT).

Jeśli zatem wykup samochodu z leasingu nastąpił jeszcze w grudniu 2021 r., przedsiębiorca nadal miał prawo sprzedać go według „starych” zasad w 2022 r., czyli bez obowiązku uiszczania podatku. Do samochodów nabytych w ramach kończącej się umowy leasingu po 1 stycznia 2022 r. i wprowadzonych do majątku prywatnego stosujemy natomiast przepisy Polskiego Ładu.

Sprzedaż samochodu po zakończeniu umowy leasingu od 2022 r.

Polski Ład w znaczącym zakresie zreformował przepisy regulujące zobowiązania podatkowe wynikające z umowy leasingu. Od obecnego roku za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, na co wskazuje art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy o PIT, uznaje się także przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

Istotną zmianą jest także wydłużenie okresu, po upływie którego samochód wykupiony z leasingu zostanie uznany za majątek prywatny podatnika. Obecnie nie jest to 6 miesięcy, jak miało to miejsce do 31 grudnia 2021 r., a 5 lat, które liczy się od końca roku podatkowego, w którym nastąpił wykup auta z leasingu. W praktyce oznacza to, że sprzedaż pojazdu przed tym terminem zostanie opodatkowana podatkiem dochodowym ze względu na potraktowanie takiego przychodu jak przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeśli więc wykup nastąpił przykładowo w czerwcu 2022 r., samochód zostanie uznany za majątek prywatny podatnika po 31 grudnia 2027 r. Dopiero wtedy będzie on mógł dokonać jego sprzedaży bez obowiązku płacenia podatku. W niektórych przypadkach okres ten może wynosić nawet 6 lat.

W tym miejscu należy również przypomnieć, że nowe regulacje dotyczące leasingu, odnoszą się także do podatników opodatkowanych ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ci z nich, którzy dokonali wykupu wcześniej leasingowanego samochodu osobowego po 1 stycznia 2022 r. i zdecydują się na jego sprzedaż przed upływem 6 lat, muszą liczyć się zatem z obowiązkiem opodatkowania takiej sprzedaży ryczałtem.

Przepisy Kodeksu pracy przyznają pracownikom wykonującym pracę w porze nocnej odpowiednie dodatki do wynagrodzenia, również za przepracowanie niepełnych godzin. Jak powinno naliczać się takie dodatki za niepełną godzinę pracy oraz za pracę na przełomie miesiąca?

Kiedy mamy do czynienia z pracą w porze nocnej?

Pora nocna, na co wskazuje treść art. 151⁷ Kodeksu pracy, obejmuje 8 godzin między godzinami 21:00 a 7:00. Praca w godzinach nocnych może odbywać się zatem od przykładowo 22:00 do 6:00.

Za pracującego w nocy uważa się takiego pracownika, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną. Jeżeli pracujący w nocy wykonuje prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym, jego czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę.

Dodatek za pracę w porze nocnej

Kwestię dodatku za pracę w porze nocnej reguluje art. 151⁸ Kodeksu pracy, zgodnie z którego treścią pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów. W stosunku do pracowników wykonujących pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy dodatek może być zastąpiony ryczałtem, którego wysokość odpowiada przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej.

Chcąc prawidłowo naliczać dodatek za pracę w porze nocnej, należy pamiętać, że:

• Po pierwsze, zawsze powinniśmy odnosić się do miesiąca kalendarzowego, w którym pracownik wykonywał pracę w porze nocnej.
• Po drugie, o wysokości dodatku decyduje wysokość obowiązującego w danym roku minimalnego wynagrodzenia za pracę, a nie wysokość wynagrodzenia zasadniczego pracownika. Przepisy wewnętrzne u pracodawcy mogą wprowadzać w tym zakresie korzystniejsze rozwiązania.
• Po trzecie, dodatek za pracę w porze nocnej jest naliczany proporcjonalnie za każdy czas pracy nocnej, również za niepełne godziny pracy. 
• Po czwarte, dodatek za pracę w porze nocnej przysługuje zarówno wtedy, gdy pracownik wykonuje pracę planowaną na porę nocną w rozkładzie lub harmonogramie czasu pracy, jak i wtedy, gdy pracuje w godzinach nadliczbowych. Za pracę w godzinach nadliczbowych pracownikowi przysługuje ponadto (niezależnie od dodatku za pracę w porze nocnej) dodatek w wysokości 100% wynagrodzenia lub czas wolny od pracy.

Jak ustalać wysokość dodatku za pracę w porze nocnej?

Aby obliczyć wysokość dodatku za pracę w porze nocnej, konieczne jest podzielenie aktualnego, minimalnego wynagrodzenia za pracę przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu. W wyliczeniach pod uwagę bierze się zatem pełny (nominalny) wymiar czasu pracy dla danego miesiąca, a nie zaplanowany dla pracownika lub wynikający z jego wymiaru czasu pracy.

W praktyce wysokość dodatku za pracę w porze nocnej w poszczególnych miesiącach prezentuje się następująco:

1. styczeń (152 godz.) = 3010 zł/152 godz. = 19,80 zł; 19,80 zł × 20% = 3,96 zł
2. luty (160 godz.) = 3010 zł/160 godz. = 18,81 zł; 18,81 zł × 20% = 3,76 zł
3. marzec (184 godz.) = 3010 zł/184 godz. = 16,36 zł; 16,36 zł × 20% = 3,27 zł
4. kwiecień (160 godz.) = 3010 zł/160 godz. = 18,81 zł; 18,81 zł × 20 = 3,76 zł
5. maj (168 godz.) = 3010 zł/168 godz. = 17,92 zł; 17,92 zł × 20% = 3,58 zł
6. czerwiec (168 godz.) = 3010 zł/168 godz. = 17,92 zł; 17,92 zł × 20% = 3,58 zł
7. lipiec (168 godz.) = 3010 zł/168 godz. = 17,92 zł; 17,92 zł × 20% = 3,58 zł
8. sierpień (176 godz.) = 3010 zł/176 godz. = 17,10 zł; 17,10 zł × 20% = 3,42 zł
9. wrzesień (176 godz.) = 3010 zł/176 godz. = 17,10 zł; 17,10 zł × 20% = 3,42 zł
10. październik (168 godz.) = 3010 zł/168 godz. = 17,92 zł; 17,92 zł × 20% = 3,58 zł
11. listopad (160 godz.) = 3010 zł/160 godz. = 18,81 zł; 18,81 zł × 20% = 3,76 zł
12. grudzień (168 godz.) = 3010 zł/168 godz. = 17,92 zł; 17,92 zł × 20% = 3,58 zł.

Praca w porze nocnej na przełomie miesiąca

Powyżej sygnalizowaliśmy, że przy naliczaniu dodatku za pracę w porze nocnej należy kierować się wymiarem pracy przypadającym w danym miesiącu. Praca w porze nocnej może przypadać jednak również na przełomie dwóch miesięcy, co wymaga uwzględnienia dwóch wysokości dodatków. Nie jest w takiej sytuacji możliwe, aby brać pod uwagę dobę pracowniczą, czyli 24 godziny liczone od godziny rozpoczęcia pracy zgodnie z przyjętym rozkładem.

Jeżeli więc pracownik pracował w porze nocnej od godziny 22:00 do 6:00 w nocy z 31 sierpnia na 1 września 2022 r., chcąc wyliczyć jego dodatek za pracę w porze nocnej, powinniśmy ustalić:

• Dodatek za dwie godziny pracy w porze nocnej przepracowane w sierpniu od 22:00 do 24:00 = 2 godz. x 3,42 zł = 6,84 zł.
• Dodatek za 6 godzin pracy w porze nocnej przepracowanych we wrześniu od godziny 00:00 do 6:00 = 6 godz. x 3,42 zł = 20,52 zł.

Dodatek za pracę w porze nocnej za przepracowanie niepełnych godzin

Może zdarzyć się również, że pracownik pracuje w porze nocnej niepełne godziny, na przykład 1h 30 min, czy 2h i 45 min. W takim przypadku dodatek nalicza się proporcjonalnie, uwzględniając przykładowe 30 minut lub 45 minut. Jeżeli pracownik przepracował we wrześniu w porze nocnej 1h 30 minut, dodatek wyniesie 3,42 zł za pełną godzinę czasu pracy + 1,71 zł za 30 minut, czyli łącznie 5,13 zł.

Zakup samochodu do firmy bardzo często bywa podyktowany chęcią dokonania optymalizacji podatkowej. W zależności od tego, o jakim pojeździe mowa, podatnicy mogą odliczyć podatek VAT od zakupu i eksploatacji w wysokości 100% lub 50%. W niektórych jednak przypadkach skorzystanie z tego uprawnienia jest uzależnione od dopełnienia określonych formalności. Sytuacja ta dotyczy samochodów poddawanych dodatkowym badaniom technicznym, które są nazywane „pojazdami z pieczątką VAT-1”.

Wysokość odliczenia podatku VAT przy zakupie samochodu

O tym, czy podatnik może dokonać odliczenia podatku VAT od zakupu i wydatków eksploatacyjnych w wysokości 100% czy 50%, decyduje dopuszczalna masa całkowita pojazdu oraz sposób jego użytkowania. Przedsiębiorca ma prawo do odliczenia pełnej kwoty w przypadku nabycia pojazdu, którego dopuszczalna masa całkowita przekracza 3,5 tony. Nie musi przy tym przedstawiać żadnych dodatkowych dokumentów, ani też podejmować się innych działań.

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r., jeżeli przedsiębiorca nabywa jednak samochód, którego dopuszczalna masa całkowita jest niższa niż 3,5 tony, w odliczeniu może uwzględnić jedynie 50% podatku VAT z tytułu zakupu. W drugim przypadku ustawodawca założył swego rodzaju fikcję prawną w postaci tego, że samochody „lekkie”, mimo że kupowane na potrzeby wykonywanej działalności, będą tak naprawdę służyć przedsiębiorcy w mieszanych celach, tj. również prywatnych, a nie tylko zawodowych.

Wyłączenia od zasady ogólnej – kiedy samochód nie może być wykorzystywany do celów prywatnych?

Od zasady zawartej w art. 86 ust. 1 ustawa wprowadza jednak wyjątki. Przepis ten nie znajdzie zastosowania, gdy samochód:

• będzie wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika;
• jest konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie.

Nie stosuje się go ponadto do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (art. 86a ust. 3).

Są to przede wszystkim pojazdy poniżej 3,5 tony inne niż samochody osobowe, wyposażone w jeden rząd siedzeń oddzielony od części przeznaczonej do przewożenia ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, czy posiadające oddzielną kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków.

Jeżeli więc przedsiębiorca w związku z prowadzoną działalnością nabywa pojazdy tego typu, może dokonać odliczenia nie w wysokości 50%, a 100% podatku VAT od ich zakupu, najmu, umowy leasingu, a także 100% wydatków ponoszonych na ich eksploatację. Co jednak ważne, możliwość skorzystania z tego uprawnienia jest zależna od spełnienia określonych w ustawie warunków. Musi zostać również potwierdzona odpowiednią dokumentacją.

Odliczenie 100% VAT dla pojazdów poniżej 3,5 tony – jakie warunki należy spełnić?

Przedsiębiorca, który chce odliczyć 100% podatku VAT z tytułu zakupu pojazdu samochodowego, jest zobowiązany do dopełnienia określonych formalności. W innym przypadku zgodnie ze stanowiskiem fiskusa, nie przysługuje mu prawo do odliczenia pełnej kwoty VAT.

Przeprowadzenie dodatkowego badania technicznego oraz dokonanie adnotacji VAT-1 w dowodzie rejestracyjnym należy wykonać niezwłocznie po zakupie pojazdu samochodowego klasyfikującego się do dokonania odliczenia podatku VAT w wysokości 100%.

Pod koniec ubiegłego roku w życie weszła ustawa z dnia 2 grudnia o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw. Jedne z najważniejszych z wprowadzonych zmian to nowe zasady ustanawiania stref czystego transportu, nowe uprawnienia dla kierowców z prawem jazdy kat. B oraz nowe rozwiązania dotyczące amortyzacji pojazdów spalinowych i niskoemisyjnych.

Nowelizacja wdraża regulacje prawne zawarte w trzech dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady UE:

• dyrektywie 2019/1161 z dnia 20 czerwca 2019 r. zmieniającej dyrektywę 2009/33/WE w sprawie promowania ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego;
• dyrektywie 2019/944 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej oraz zmieniającej dyrektywę 2012/27/UE;
• dyrektywie 2018/844 z dnia 30 maja 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków i dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej.

Jej celem jest ponadto przyspieszenie i ułatwienie rozwoju elektromobilności w Polsce.

Nowe zasady dotyczące ustanawiania stref czystego transportu

Zgodnie z treścią art. 39 ust 1. ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych z dnia 11 stycznia 2018 r. na terenie gminy można ustanowić strefę czystego transportu obejmującą drogi, których gmina jest zarządcą. Do takich stref gmina może zakazać wjazdu pojazdów samochodowych innych niż: elektryczne, napędzane wodorem lub gazem ziemnym, wyłączonych na podstawie uchwały rady gminy. Zakaz nie dotyczy m.in. pojazdów Policji, ITD, ABW, Straży Granicznej, służb ratowniczych, specjalistycznych środków transportu sanitarnego, autobusów szkolnych i zeroemisyjnych.

Strefę czystego transportu ustanawia się w celu ograniczenia negatywnego oddziaływania emisji zanieczyszczeń z transportu na zdrowie ludzi i środowisko.

Strefę czystego transportu ustanawia się na czas nieoznaczony lub oznaczony nie krótszy niż 5 lat.

Po zmianach rada gminy w uchwale ustanawiającej strefę czystego transportu może dopuścić również wjazd do strefy, w godzinach 9–17 w okresie nie dłuższym niż 3 lata od dnia ustanowienia strefy, pojazdów innych niż wskazane powyżej, pod warunkiem uiszczenia przez ich właścicieli stosownej opłaty. Ustawa dokładnie określa, na jakie potrzeby gmina może przeznaczyć uzyskany dochód.

Zwiększone uprawnienia dla kierowców z prawem jazdy kat. B

Nowelizacja przyznała także większe uprawnienia dla kierowców legitymujących się prawem jazdy kat. B. Po zmianach mogą oni kierować pojazdem samochodowym zasilanym paliwami alternatywnymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 t oraz nieprzekraczającej 4250 kg, jeżeli przekroczenie dopuszczalnej masy całkowitej 3,5 t wynika z zastosowania paliw alternatywnych, a informacja o tym przekroczeniu jest odnotowana w dowodzie rejestracyjnym. Warunkiem skorzystania z nowego uprawnienia jest posiadanie prawa jazdy kat. B od co najmniej 2 lat.

Zmiana limitów amortyzacji samochodów spalinowych i niskoemisyjnych

Nowe rozwiązania objęły również limity amortyzacji samochodów spalinowych i niskoemisyjnych. Dla samochodów napędzanych wodorem wynosi on 225 tys. złotych. Taki sam limit stosowano już przed zmianami dla pojazdów elektrycznych.

Od 1 stycznia 2026 r. zmieni się limit amortyzacji dla samochodów emitujących więcej niż 50 g/km CO₂. Ulegnie on obniżeniu z obecnych 150 tys. złotych do 100 tys. złotych. Względem samochodów emitujących mniej niż 50 g/km CO₂ nadal stosowane będą natomiast „stare” stawki, czyli limit 150 tys. złotych.

Dopłaty do leasingu

Nowelizacja wprowadziła ponadto możliwość uzyskania dopłat do rat lub innych opłat ustalonych w umowie leasingu z Narodowego Funduszu. Udzielenie wsparcia następuje wtedy, gdy przedmiotem umów, w ramach których udzielane są te dopłaty, jest leasing nowych pojazdów lub jednostek pływających zasilanych: biopaliwami ciekłymi, sprężonym gazem ziemnym (CNG), skroplonym gazem ziemnym (LNG), w tym pochodzącym z biometanu, lub wodorem, a także wykorzystujących do napędu energię elektryczną.

Pod koniec października br. negocjatorzy Parlamentu i Rady Unii Europejskiej doszli do porozumienia w sprawie wynajmu ciężarówek bez kierowcy z innego państwa członkowskiego. Strony uzgodniły, że złagodzą aktualnie obowiązujące przepisy. Taki wynajem w przyszłości ma stać się zatem łatwiejszy.

Obecnie każdy z krajów członkowskich reguluje indywidualnie kwestie wynajmu ciężarówek bez kierowcy na obszarze Wspólnoty. Dzięki wypracowanemu porozumieniu możliwe ma stać się korzystanie z wynajętych pojazdów dostawczych i ciężarowych bez kierowców posiadających prawo jazdy z innego państwa UE przez co najmniej 2 miesiące w roku. Obawa przed pełnym otwarcie rynku wynika z ryzyka zakłóceń fiskalnych.

Zmiany w przepisach z korzyścią dla firm transportowych

Złagodzenie istniejących ograniczeń w wynajmie ciężarówek i aut dostawczych bez kierowców wynajętych w innym państwie członkowskim to duże udogodnienie dla wszystkich firm transportowych świadczących usługi poza granicami kraju.

Dzięki wypracowanemu porozumieniu i zapewnieniu minimalnego poziomu otwarcia rynku firmy, które świadczą usługi sezonowe, zamiast kupować dodatkowe samochody, na łatwiejszych warunkach wynajmą pojazdy w kraju, w którym wykonują zlecenie. Przewoźnicy będą mogli sprostać w ten sposób tymczasowemu, okresowemu wzrostowi popytu lub wymienić wadliwe bądź uszkodzone auta. Taka zmiana to większa swoboda przedsiębiorczości, a także szansa na lepszą alokację zasobów.

Należy wskazać tu również bezpośrednie korzyści środowiskowe i dotyczące bezpieczeństwa na drogach. Pojazdy przeznaczone do wynajmu są z reguły bezpieczniejsze, nowsze, sprawniejsze. W mniejszym stopniu przyczyniają się także do powstawania zanieczyszczeń.

W wyniku zmian państwa członkowskie zyskają uprawnienie, aby wymagać zarejestrowania wynajmowanych pojazdów zgodnie z ich przepisami krajowymi po 30 dniach użytkowania.

Firmy będą natomiast zobowiązane do informowania władz krajowych o liczbie wykorzystywanych w ten sposób ciężarówek i furgonetek. Celem zgłoszeń jest niedoprowadzenia do sytuacji, w której wynajęte samochody ciężarowe zaczną stanowić więcej niż 25% całej floty pojazdów towarowych używanych w przedsiębiorstwie.  

8 kwietnia 2021 roku Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 30 marca 2021 roku o zmianie ustawy – Prawo celne oraz niektórych innych ustaw. Nowe rozwiązania koncentrują się przede wszystkim na ujednoliceniu i usprawnieniu wydawania decyzji dotyczących naliczania należności celnych i podatkowych. Nowelizacja obejmuje ponadto zmiany w opłatach paliwowych i opłatach emisyjnych w związku z importem towarów.

Jak wskazuje szefowa Krajowej Administracji Skarbowej Magdalena Rzeczkowska, zmiany te mają na celu ułatwienie prowadzenia działalności gospodarczej związanej z przywozem towarów oraz odformalizowanie procedur w sprawach celnych.

Należy zaznaczyć, że nowelizacja, poza prawem celnym, obejmuje także szereg innych ustaw. Są to m.in. przepisy ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, czy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników.

Import towarów – zmiany dla importerów

Po nowelizacji, w przypadku importu towarów, właściwe organy będą prowadzić tylko jedno postępowanie dla określenia: ·        Należności celnych ·        Podatku od towaru i usług ·        Podatku akcyzowego ·        Opłaty paliwowej i emisyjnej Postępowanie będzie prowadzić zatem do wydania tylko jednej decyzji dla wszystkich wymaganych opłat oraz należności.

Przed nowelizacją, decyzje określające należności celne od importowanych towarów były wydawane na podstawie przepisów prawa celnego. W odniesieniu do należności podatkowych stosowano natomiast przepisy ordynacji podatkowej. Wydawał je naczelnik urzędu skarbowego, który w zależności od rodzaju wymaganych opłat, działał jako organ celny lub organ podatkowy. Każde z rozstrzygnięć, mimo że dotyczące tego samego stanu faktycznego, było zatem wynikiem przeprowadzenia dwóch odrębnych postępowań.

Jakie korzyści wiążą się z takim rozwiązaniem? Wskazuje się, że nowe przepisy ograniczą koszty zarówno po stronie izb skarbowych, jak i importerów. Co więcej, nowelizacja ma także na celu usprawnienie działalności importowej oraz szybszą obsługę celną importerów.

Pozostałe zmiany w imporcie towarów obejmują:

• Odformalizowanie procedury wpisu do wykazu gwarantów uprawnionych do udzielania gwarancji, składanych jako zabezpieczenie pokrycia kwot wynikających z długów celnych. Za prowadzenie wykazu oraz podjęcie decyzji o wpisie będzie odpowiedzialny szef KAS.
• Odformalizowanie wpisu na listę agentów celnych oraz skrócenie czasu oczekiwania na taki wpis dla osób nim zainteresowanych.
• Ujednolicenie trybu prowadzenia kontroli celno-skarbowych w zakresie przestrzegania przepisów prawa celnego i prawa podatkowego.
• Możliwość nadawania numeru PESEL osobom, które nie prowadzą działalności gospodarczej lub nie są zarejestrowanymi podatnikami VAT oraz nie posiadają zameldowania na terytorium RP. Zmiany te będą korzystne przede wszystkim dla pracodawców zatrudniających cudzoziemców.

Zmiany w opłatach paliwowych i emisyjnych

Wprowadzone zmiany dostosują przepisy regulujące opłatę paliwową do przepisów ustawy o podatku akcyzowym. Zwrot opłaty paliwowej będzie mógł nastąpić w przypadkach i na zasadach przewidzianych dla zwrotu podatku akcyzowego, na wniosek osoby uprawnionej.

W przepisach nowelizujących wskazano ponadto, że organem właściwym do przyjmowania informacji o opłacie emisyjnej przy imporcie paliw silnikowych zostanie naczelnik urzędu celno-skarbowego, który zastąpi naczelnika urzędu skarbowego.

Nowelizacja dla gier hazardowych

Zgodnie z rozwiązaniami przewidzianymi w nowelizacji, uproszczeniu mają ulec także procedury prowadzenia spraw z zakresu gier hazardowych. Przekazywanie informacji określonych w ustawie będzie mogło odbywać się za pomocą środków elektronicznych.

Zatwierdzaniem wpisów do Rejestru domen służących do oferowania gier hazardowych niezgodnie z ustawą o grach hazardowych będzie zajmował się upoważniony organ KAS. Naczelnik urzędu celno-skarbowego właściwy do prowadzenia czynności audytowych zostanie natomiast upoważniony do nakładania kar pieniężnych na przedsiębiorców telekomunikacyjnych oraz dostawców usług płatniczych, którzy nie przestrzegają przepisów ustawy.

Ustawa wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem przepisów: ·        art. 13 (wchodzi w życie 1 lipca 2021 r.) ·        art. 12 (wchodzi w życie 1 stycznia 2022 r.)

Kiedy ustawa wejdzie w życie?

 

Źródło:

https://www.gov.pl/web/finanse/nowe-prawo-celne-z-podpisem-prezydenta

Osoby rozliczające się na zasadach ryczałtu powinny przygotować się na kolejne zmiany. Zostały one przewidziane w Nowym Ładzie. Mimo że rząd w ostatnim czasie zapowiedział ponowne obniżenie stawek podatku oraz mocno zachęcał do wyboru właśnie tej formy opodatkowania, obniżki nie będą dotyczyć wszystkich. Co więcej, paradoksalnie wcale nie oznaczają, że zapłacimy mniej.

Ryczałt w 2021 r.

Przypomnijmy, że wraz z 1 stycznia br. doszło do obniżenia stawek ryczałtu. Obecnie wynoszą one: 17%, 15%, 12,5%, 10%, 8,5%, 5,5%, 3% i 2%. Zmiany objęły także m.in. rozszerzenie definicji wolnego zawodu, zwiększenie limitu przychodów warunkującego wybór ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz limitu dotyczącego ryczałtu kwartalnego.

Nowy Ład – co zmieni się w ryczałcie?

Na nowy rok planowane są dalsze zmiany w ryczałcie. Zawody medyczne (np. lekarze, pielęgniarki) i techniczne (np. architekci, inżynierowie), a także branża budowlana mogą spodziewać się obniżenia stawki o 3 punkty procentowe – z 17% na 14%. Niższą stawką zostaną objęci również pracownicy IT. Tutaj zmiana nastąpi z 15% na 12%. Więcej obniżek nie będzie. Możemy zatem zauważyć, że de facto powinniśmy mówić nie tyle, co o obniżeniu ryczałtu w ogóle, a po prostu wprowadzeniu dwóch nowych stawek – na co wskazują specjaliści ds. podatków.

Mimo że Nowy Ład nie przewiduje dodatkowych modyfikacji w zakresie wysokości stawek ryczałtu, wprowadza dla podatników inne zmiany.

Najistotniejsze spośród nich dotyczą składki zdrowotnej. Poza tym, że nie będzie można już odliczyć jej od kwoty podatku do zapłaty, dla ryczałtowców wyniesie ona 1/3 stawki opłacanego podatku dochodowego. W wyniku tych zmian podatnicy, dla których przewidziano obniżkę ryczałtu, zapłacą tak naprawdę więcej.

Przykładowo, osoby wykonujące zawody medyczne lub techniczne, mimo planowego obniżenia stawki z 17% na 14%, powinny uwzględnić dodatkowo składkę zdrowotną wynoszącą w tym przypadku 4,7%. Rzeczywiste obciążenie zamiast obiecywanych 14% będzie wynosiło 18,7%. Jest to również więcej niż dotychczas.

Wysokość ryczałtu i składki zdrowotnej od 2022 r.

Stawka ryczałtu	Składka zdrowotna	Realne obciążenie
17%	5,6%	22,6%
15%	5%	20%
14%	4,7%	18,7%
12,5%	4,2%	16,7%
12%	4%	16%
10%	3,3%	13,3%
8,5%	2,8%	11,3%
5,5%	1,8%	7,3%
3%	1%	4%
2%	0,7%	2,7%

 

Stawki maksymalne i minimalne podatku od środków transportowych na 2021 rok

W bieżącym roku obowiązują nowe stawki podatku od środków transportowych. Stawki maksymalne w porównaniu z rokiem poprzednim wzrosły o 3,9%, na co wpływ miał wzrost cen towarów i usług konsumpcyjnych w pierwszym półroczu 2020 r. Ile dokładnie wynoszą nowe stawki maksymalne i minimalne w 2021 r.?

Podatek od środków transportowych

Podatki od środków transportowych są zobowiązane płacić osoby fizyczne oraz prawne, będące właścicielami środków transportowych. Za właścicieli traktuje się również jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na które środek transportowy jest zarejestrowany. Są nimi także posiadacze środków transportowych zarejestrowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako powierzone przez zagraniczną osobę fizyczną lub prawną podmiotowi polskiemu (art. 9 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).

Opodatkowaniu podlegają następujące środki transportowe (art. 8 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych):

• Samochody ciężarowe o DMC powyżej 3,5 tony
• Ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o DMC zespołu pojazdów powyżej 3,5 tony
• Przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają DMC od 7 ton (z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego)
• Autobusy.

Stawki maksymalne na rok 2021

W komunikacie prezesa GUS czytamy, że „wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w I półroczu 2020 r. w stosunku do I półrocza 2019 r. wyniósł 103,9 (wzrost cen o 3,9%)”. Wzrost ten nie pozostaje bez wpływu na górne granice stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych, które są ustalane corocznie przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych. Do opłat tych zalicza się także podatki od środków transportowych. O ostatecznej wysokości podatków oraz opłat lokalnych decyduje jednak każda gmina w podejmowanej uchwale.

Stawki podatku od środków transportowych na 2021 r. prezentują się następująco:

1. Samochody ciężarowe o DMC powyżej 3,5 tony i poniżej 12 ton:

• powyżej 3,5 tony do 5,5 tony włącznie – 880,77 zł
• powyżej 5,5 tony do 9 ton włącznie – 1469,31 zł
• powyżej 9 ton, ale poniżej 12 ton – 1763,16 zł

2. Samochody ciężarowe o DMC równej lub wyższej 12 ton – 3364,56 zł
3. Ciągniki siodłowe lub balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o DMC zespołu pojazdów od 3,5 tony i poniżej 12 ton – 2056,99 zł
4. Ciągniki siodłowe lub balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o DMC zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton:

• do 36 ton włącznie – 2600,58 zł
• powyżej 36 ton – 3364,56 zł

5. Przyczepy lub naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają DMC od 7 ton i poniżej 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego – 1763,16 zł
6. Przyczepy lub naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają DMC równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego:

• do 36 ton włącznie – 2056,99 zł
• powyżej 36 ton – 2600,58 zł

7. Autobusy, w zależności od liczby miejsc do siedzenia poza miejscem kierowcy:

• mniejszej niż 22 miejsca – 2081,96 zł
• równej lub większej niż 22 miejsca – 2632,17 zł.

Należy również pamiętać, że w odniesieniu do pojazdów z pkt. 1, 3, 5 i 7, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności ich wpływ na środowisko naturalne, rok produkcji albo liczbę miejsc do siedzenia (art. 10 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych).

Stawki minimalne na rok 2021

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych określa także stawki minimalne dla środków transportowych. Są one zawarte w załączniku nr 1-3 do ww. ustawy. Stawki te znajdują się tutaj: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP20200001002/O/M20201002.pdf.

Za przeliczanie oraz określanie powyższych stawek minimalnych jest odpowiedzialny Minister Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej. Do jego zadań w tym zakresie należy:

• Przeliczenie stawek na następny rok podatkowy zgodnie z procentowym wskaźnikiem kursu euro na pierwszy dzień roboczy października danego roku w stosunku do kursu euro w roku poprzedzający dany rok podatkowy
• Ogłoszenie przeliczonych stawek w drodze obwieszczenia w Monitorze Polskim nie później niż do 31 października każdego roku.

W niektórych przypadkach zdarza się, że stawka maksymalna określona w art. 10 ust. 1 pkt 2, 4 i 6 ww. ustawy może być niższa niż stawki minimalne. W takiej sytuacji rada gminy jest zobowiązana do uchwalenia stawki podatku od środków transportowych w wysokości odpowiedniej stawki minimalnej.

 

Źródło:

http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP20200000625/O/M20200625.pdf

http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP20200000673/O/M20200673.pdf

Obowiązek raportowania schematów podatkowych (MDR) w firmach transportowych

 25 czerwca 2018 r. weszła w życie Dyrektywa DAC 6 nakładająca obowiązek przekazywania organom podatkowym informacji na temat podlegających raportowaniu uzgodnień transgranicznych.

Polska implementacja Dyrektywy DAC 6 miała miejsce w ustawie z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2018 poz. 2193; dalej: „Ustawa MDR”).

Polskie przepisy, mimo że stanowią implementację DAC6, znacząco się od niej różnią, m. in.:

• rozszerzając obowiązek raportowania na schematy podatkowe inne niż schematy podatkowe transgraniczne w rozumieniu DAC 6, oraz schematy podatkowe umożliwiające osiągnięcie korzyści podatkowej w podatku VAT, oraz
• rozszerzając katalog cech rozpoznawczych.
• Rozszerzenie na VAT i akcyzę.

Raportujemy nie tylko optymalizacje

Raportowaniu będą podlegać wszystkie schematy podatkowe (nie tylko tzw. „optymalizacje podatkowe”) spełniające określone w ustawie cechy rozpoznawcze i ewentualne dodatkowe kryteria, w tym przykładowo obowiązek raportowania może powstać w związku ze zgodnym z celem ustawodawcy korzystaniem z ulg i preferencji (jak np. leasing operacyjny).

Firmy transportowe u których zidentyfikowano schemat podatkowy (np. firmy wykorzystujące leasing operacyjny) mają obowiązek przesłania odpowiedniego raportu do Szefa KAS.

Kary za brak raportu MDR

Nie przekazanie raportu lub przekazanie raportu po terminie zagrożone podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych (od 866 zł do 24 000 000 zł)  oraz ewentualne środki karne, np. zakaz określonej działalności. W wypadku mniejszej wagi możliwość ukarania sprawcy grzywną za wykroczenie skarbowe (od 260 zł do 52 000 zł).

Kara nakładana jest na właścicieli lub członków zarządu, a także inne osoby odpowiedzialne za sprawy gospodarcze firmy transportowej (główny księgowy, dyrektor finansowy).

Istnieje możliwość przesłania raportu MDR po terminie wraz z czynnym żalem.

Obowiązek posiadania procedury wewnętrznej

 Procedurę wewnętrzną muszą posiadać firmy:

1. zatrudniające promotorów (np. dyrektorów finansowych, głównych księgowych, doradców podatkowych) lub faktycznie wypłacające im wynagrodzenie,
2. których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły w roku poprzedzającym rok obrotowy równowartość 8 000 000 zł.

Oba warunki muszą być spełnione łącznie.

 Kara za brak procedury

Kara z tytułu niedopełnienia obowiązku wprowadzenia i stosowania procedury wewnętrznej wynosi nie więcej niż 2.000.000 zł.

Kara za niedopełnienie obowiązku wprowadzenia procedury wewnętrznej, w przypadku gdy przestępstwo skarbowe polegające na niedopełnieniu obowiązku z zakresu MDR zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu, w wysokości nie większej niż 10.000.000 zł.

Kary te nakładane są na firmę.

 

Jak możemy pomóc

 CKT udziela pełnego wsparcia firmom transportowym w zakresie:

1. Identyfikacji schematów podatkowych w firmie;
2. Opracowania procedury wewnętrznej;
3. Przesyłania do Szefa KAS raportów MDR;
4. Szkolenia kluczowych pracowników w zakresie MDR.

Autor: Kamil Kiwior

Prawo przewozowe, płace minimalne w krajach UE, czy kabotaż w transporcie do 3,5 tony to tylko część tematów, które będą poruszane na szkoleniu w Tarnowie.

 

Szkolenie dla przewoźników do 3,5 tony odbędzie się w czwartek 28 czerwca 2018 roku w Tarnowie w restauracji „U Młynarzy” mieszczącej się przy ul. Kołłątaja 9. Rozpoczęcie spotkania zaplanowano na godzinę 9:30.

 

Wykłady będą prowadzić prawnicy z Kancelarii Legaltrans, a także księgowi oraz doradcy podatkowi z Centrum Księgowości Transportowej oraz eksperci branży transportowej z firmy Tachobus sp. z o.o.

 

Po więcej informacji zapraszamy na stronę http://www.dostawczakiem.pl/bezplatne-szkolenie-dla-transportu-do-35-tony-28-czerwca-w-tarnowie/