Nowelizacja Polskiego Ładu, której przepisy weszły w życie 1 lipca 2022 r., nie pozostała obojętna także na sytuację podatników rozliczających się według zasad ogólnych. Obniżenie stawki PIT do 12%, zmiana kwoty zmniejszającej podatek, likwidacja ulgi dla klasy średniej – to tylko jedne z wprowadzonych reform, które dotknęły bezpośrednio tę grupę.

Nowa, niższa stawka PIT w wysokości 12%

Mimo że przepisy obniżające stawkę PIT z 17% na 12% weszły w życie w lipcu, niższa stawka znajdzie zastosowanie do wszystkich rozliczeń dokonanych w br., począwszy od stycznia 2022 r.

Uwzględnimy ją również już w rozliczeniu dochodu za czerwiec lub II kwartał 2022 r., którego należy dokonać w lipcu. Stawką 12% zostaną ponadto objęte wszystkie wynagrodzenia pracowników płatne po tej dacie, nawet jeśli są to pensje za czerwiec.

Składka zdrowotna „po staremu”

Jedna z głośno zapowiadanych reform dotyczyła także częściowo zmienionego sposobu rozliczania składek zdrowotnych. Nowe regulacje nie objęły jednak podatników rozliczających się według zasad ogólnych, co wynika z faktu wprowadzenia dla nich niższej stawki podatku PIT nieprzewidzianej dla innych grup. W efekcie przedsiębiorcy, którzy wybrali opodatkowanie skalą podatkową, jako jedyni nie mogą od lipca dokonywać częściowego odliczenia składki zdrowotnej do określonego progu. Ustalenie wysokości składki zdrowotnej odbywa się według zasad wprowadzonych na początku roku, czyli w wysokości 9% miesięcznego dochodu.

Nowa kwota zmniejszająca podatek

Od 1 stycznia 2022 r. obowiązuje nowa kwota wolna od podatku w wysokości 30 tys. złotych. Lipcowa nowelizacja nie wprowadziła w tym zakresie żadnych zmian.

Objęły one natomiast kwotę zmniejszającą podatek, co jest następstwem obniżenia stawki podatku PIT do 12%. Do tej pory kwota zmniejszająca podatek przy stawce 17% wynosiła 5100 zł. Teraz jest to 3600 zł rocznie. Dla osób pozostających w stosunku pracy lub pracujących na podstawie umowy zlecenia kwota zmniejszająca podatek z 425 zł obniżyła się do 300 zł.

Rozliczenia rodziców samotnie wychowujących dziecko

1 stycznia 2022 r. diametralnie zmieniły się zasady dla rodziców samotnie wychowujących dzieci poprzez wprowadzenie stałej kwoty podlegającej odliczeniu od podatku w wysokości 1500 zł. Dla wielu rodzin taka zmiana oznaczała odczuwalne straty, dlatego w Polskim Ładzie 2.0. częściowo powrócono do rozwiązań obowiązujących przed 2022 r. Zgodnie z treścią art. 6 ust. 4c ustawy o PIT „od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1) małoletnie,

2) pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3) pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

– podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym”, czyli w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci. Przepis ten nie znajdzie natomiast zastosowania do osoby, która wychowuje wspólnie z drugim rodzicem albo opiekunem prawnym co najmniej jedno dziecko, w tym również, gdy dziecko jest pod opieką naprzemienną, w związku z którą obydwojgu rodzicom zostało ustalone świadczenie wychowawcze.

Nowy sposób rozliczeń możemy zastosować do przychodów lub dochodów uzyskanych już od 1 stycznia 2022 r.

Zwracamy także uwagę na przewidziane wyłączenia w zakresie możliwości stosowania preferencyjnego opodatkowania. To m.in. podleganie przepisom o podatku liniowym lub zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego. Pewne ograniczenia dotyczą ponadto dzieci pełnoletnich do ukończenia 25. roku życia, uczących się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie. Wyszczególniono je w art. 6 ust. 4e ustawy o PIT.