Odwiecznym dylematem przedsiębiorców jest problem dotyczący dokumentów korygujących jakimi są nota korygująca oraz faktura korygująca. Główną trudnością jest ustalenie, którym dokumentem można zmienić dany błąd na fakturze sprzedaży. Warto zatem wyjaśnić czym różnią się od siebie te dwa dokumenty.

 

Fakturę korygującą zgodnie z art. 106j ustawy o podatku od towarów i usług wystawiamy w przypadku gdy:

• udzielono obniżki ceny w formie rabatu,
• udzielono opustów i obniżek cen,
• dokonano zwrotu towarów i opakowań,
• dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty,
• podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie.

Nasuwa się wniosek, iż fakturą korygującą możemy skorygować każdy element faktury pierwotnej.

 

Dokument ten oprócz daty wystawienia, numeru dokumentu, danych nabywcy i sprzedawcy powinien przede wszystkim zawierać wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” lub „KOREKTA” oraz przyczynę jego powstania. Istotna rzeczą jest fakt, iż fakturę korygującą może wystawić tylko sprzedawca, a jej skutki pod względem księgowości są niezwykle ważne.

 

Możemy się spotkać z dwoma formami faktury korekty: „in plus” oraz „in minus”. W przypadku pierwszej z nich rozliczenia tego dokumentu należy dokonać w tym okresie, w którym faktura pierwotna została wystawiona u sprzedawcy, ale tylko gdy powstanie dokumentu korygującego było związane z błędem rachunkowym lub omyłką. Jeżeli mamy korektę „in plus”, ale powodem jej wystawienia było zdarzenie, którego nie mogliśmy przewidzieć w momencie wystawienia faktury pierwotnej – rozliczenia dokonamy w miesiącu wystawienia dokumentu korygującego. W drugiej formie korekty „in minus” gdzie dochodzi do obniżenia kwoty podatku, rozliczenie dokumentu jest uzależnione od momentu, w którym nabywca potwierdził otrzymanie korekty. Dlatego możemy go dokonać tylko wtedy, gdy kontrahent potwierdzi nam odbiór wcześniej wspomnianej korekty.

 

Potwierdzenie faktury korygującej w przypadku korekty „in minus” jest obowiązkowe i może występować w następujących formach:

• zwrotnego potwierdzenia odbioru,
• podpisanej przez kontrahenta faktury korygującej wraz z datą otrzymania dokumentu,
• pisemnego potwierdzenia odbioru,
• potwierdzenia odbioru faktury korygującej w formie elektronicznej lub za pomocą faksu.

 

Kolejnym dokumentem korygującym jest nota korygująca. Można ją wystawić jeżeli faktura zawiera następujące pomyłki: błędny adres nabywcy (jeżeli nazwa przedsiębiorstwa była wpisana poprawnie), niepoprawny numer NIP, błędne daty zawarte na fakturze takie jak: data sprzedaży, odbioru czy też terminu płatności,a także opis transakcji. Zauważyć można, iż notą korygującą możemy poprawić wszystko z wyłączeniem takich pozycji, które zawierają ilość, kwoty, bądź stawki. Warto podkreślić, że prawo do wystawienia noty korygującej ma nabywca.

 

Informacje jakie powinien zawierać wyżej wspomniany dokument to:

• wyraz „NOTA KORYGUJĄCA”,
• kolejny numer i datę wystawienia,
• dane nabywcy i odbiorcy,
• dane zawarte w fakturze,
• wskazanie treści korygowanej oraz treści prawidłowej.

 

Nota korygująca wymaga potwierdzenia przez odbiorcę (wystawca faktury) i odesłanie kopii wystawcy dokumentu korygującego. Organy podatkowe nie określają formy potwierdzenia tego dokumentu, co więcej akceptują milczące potwierdzenie odbioru.
W przypadku wykrycia błędu u kontrahenta zagranicznego, nie ma obowiązku otrzymywania potwierdzenia dostarczenia noty korygującej, gdyż za granicą nie funkcjonuje taka forma dokumentu.

 

 

Autor: Kornelia Kiełtyka